តើមូលហេតុអ្វីបានជាបណ្ដាញវិទ្យុ និងទូរទស្សន៍ក្នុងស្រុកបាត់បង់ប្រជាប្រិយភាព ឬបាត់ទំនុកចិត្តពីសំណាក់ប្រជាពលរដ្ឋ ជាពិសេសយុវជន?
ការវិវឌ្ឍន៍នៃប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយពីសម័យកាលមួយទៅសម័យកាលមួយ បានជួយសម្រួលជីវភាពរស់នៅ និងចំណេះដឹងប្រជាពលរដ្ឋក្នុងសង្គមបានយ៉ាងច្រើន។ ផ្ទុយទៅវិញ ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយក៏អាចបំពុលបរិយាកាសក្នុងសង្គមបានដែរ ប្រសិនបើអង្គភាពសារព័ត៌មាននោះមិនគោរពក្រមសីលធម៌ និងមិនប្រកាន់វិជ្ជាជីវៈបានត្រឹមត្រូវ។ ដូច្នេះហើយ ទើបនៅថ្ងៃទី៤ ខែសីហា កន្លងទៅនេះ សមាគមអ្នកសារព័ត៌មាន អំពាវនាវឲ្យប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយគោរពក្រមសីលធម៌វិជ្ជាជីវៈ ដែលនៅក្នុងសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នេះ បានបញ្ជាក់ថា រយៈពេលការបោះឆ្នោតជ្រើសតាំងតំណាងរាស្ត្រនីតិកាលទី៥ រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន បណ្ដាញផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មាននៅក្នុងស្រុកមួយចំនួន ទំនងមិនទាន់បានគោរពក្រមសីលធម៌វិជ្ជាជីវៈសារព័ត៌មាននៅឡើយ ដូចជាការផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានមានភាពលម្អៀង ដើម្បីតែផលប្រយោជន៍របស់ខ្លួន បណ្ដាលឲ្យប្រជាពលរដ្ឋទទួលព័ត៌មានមានការភ័ន្តច្រឡំ និងធ្វើឲ្យស្ថានការណ៍នយោបាយរបស់ប្រទេសកាន់តែធ្លាក់ទៅក្នុងសភាពធ្ងន់ធ្ងរថែមទៀត។
បណ្ដាញសារព័ត៌មាន វិទ្យុ និងទូរទស្សន៍ក្នុងស្រុកមួយចំនួន ហាក់ដូចជាធ្វើការផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានមានលក្ខណៈលម្អៀងទៅកាន់គណបក្សកាន់អំណាច ដែលព័ត៌មានទាំងអស់ផ្សាយតែពីចំណុចវិជ្ជមានរបស់រដ្ឋាភិបាលតែប៉ុណ្ណោះ។ ខុសពីបណ្ដាសារព័ត៌មាន វិទ្យុ និងទូរទស្សន៍អន្តរជាតិ វិទ្យុ និងទូរទស្សន៍ក្នុងស្រុកហាក់មិនបានអើពើ និងផ្សាយពីព្រឹត្តិការណ៍ព័ត៌មានកើតឡើងប្រចាំថ្ងៃ អំពីសកម្មភាពអង្គការសង្គមស៊ីវិល ការរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស បាតុកម្ម រឿងនយោបាយដែលពាក់ព័ន្ធរាល់ភាគីនយោបាយទាំងអស់នោះទេ។
ឧទាហរណ៍ ដូចជាអ្នកភូមិបឹងកក់ តវ៉ាពីការរឹបអូសយកដី ប្រជាពលរដ្ឋមកពីតាមបណ្ដាខេត្តតវ៉ារឿងក្រុមហ៊ុន និងអ្នកមានអំណាចមានប្រាក់ ឧកញ៉ា រឹបអូសយកដីពួកគាត់ជាដើម គឺបណ្ដាញសារព័ត៌មានក្នុងស្រុកហាក់ដូចជារំលងចោល។ ចំណែករឿងព្រឹត្តិការណ៍នយោបាយធំៗ ដែលទាក់ទងភាគីបក្សប្រឆាំង ក៏ដូច្នេះដែរ។ ជាក់ស្ដែង ដូចជានៅថ្ងៃទី១៩ កក្កដា កន្លងទៅនេះ ដែលជាថ្ងៃដែល លោក សម រង្ស៊ី ធ្វើមាតុភូមិនិវត្តន៍មកកាន់ប្រទេសកម្ពុជា ក្រោយពីការនិរទេសខ្លួនឯងអស់រយៈពេល ៤ឆ្នាំកន្លងទៅ បណ្ដាញសារព័ត៌មានក្នុងស្រុកមិនបានផ្សព្វផ្សាយអំពីព្រឹត្តិការណ៍ទេ តែហាក់ដូចជាចាំរិះគន់ និងបំភ្លៃព័ត៌មាននេះទៅវិញ។
មិនខុសគ្នានឹងព័ត៌មានផ្សព្វផ្សាយអំពីសកម្មភាពឃោសនាបោះឆ្នោតអសីលធម៌មួយរបស់យុវជនគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ ទេ ស្ទើរគ្រប់បណ្ដាសារព័ត៌មានក្នុងស្រុក ជាពិសេសស្ថានីយទូរទស្សន៍ក្នុងស្រុក បានចាក់ផ្សាយអំពីឆាកឈុតព័ត៌មានដែលអ្នកផលិតតែមួយ ហើយចែកគ្នាចាក់ផ្សាយតាមស្ថានីយតៗគ្នា ដោយមិនបានធ្វើតុល្យភាព។ ជាលទ្ធផល គណបក្សប្រជាជន ពេញចិត្តជាខ្លាំងចំពោះព័ត៌មាននេះ ព្រោះវាបង្ហាញភាពអាក្រក់ពីដៃគូប្រកួតប្រជែងនយោបាយរបស់បក្សកាន់អំណាច។
ក៏ប៉ុន្តែ ប្រជាពលរដ្ឋ ជាពិសេសយុវវ័យខ្លះទៀត បែរជាមានប្រតិកម្មជាខ្លាំងចំពោះព័ត៌មាននេះ។ ជាងនេះទៅទៀតនោះ ពួកគាត់បានរិះគន់អ្នកអត្ថាធិប្បាយថា គ្មានវិជ្ជាជីវៈ ព្រោះនៅតាមកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ទាំងនោះ អ្នកអត្ថាធិប្បាយបានបន្ថែមបន្ថយល្បោយខ្លះ ហើយម៉ៃយុវជនបក្សសង្គ្រោះជាតិ ថា សុទ្ធតែក្មេងទំនើង និងញៀនថ្នាំ។
មើលទៅ! ការផ្សាយដូច្នេះហាក់ដូចជាលាបពណ៌យុវជនមួយក្រុមនេះ ហើយបានធ្វើឲ្យយុវជនបក្សសង្គ្រោះជាតិ មួយចំនួនប្រកាសតាមហ្វេសប៊ុកថា ពួកគេលែងទិញផលិតផលបទចម្រៀងរបស់ផលិតកម្មហង្សមាស ទៀត ព្រោះបានចូលរួមផ្សព្វផ្សាយវីដេអូលម្អៀងនេះដែរ។ ក្រៅពីនេះ ការផ្សាយនោះបានបង្កអោយមានជម្លោះកាន់តែខ្លាំងឡើង បង្កើតបរិយាកាសឲ្យមានការស្អប់គ្នារវាងយុវជន និងយុវជន ព្រមទាំងបង្កើតជាគំនុំគុំគួនទៀតផង។
ទន្ទឹមនឹងនេះ ការលាបពណ៌អោយយុវជន ការបំភាន់ ឬធ្វើអោយប្រជាពលរដ្ឋ ជាពិសេសយុវវ័យវង្វេងដោយប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយក្នុងស្រុកនោះ តាមរយៈការសិក្សាស្រាវជ្រាវរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិអភិវឌ្ឍន៍កម្មវិធីនៅប្រទេសកម្ពុជា ឆ្នាំ២០១០ បានបង្ហាញថា ៧០% នៃយុវជនដែលបានផ្តល់ចម្លើយសរុប (២.០០០នាក់) គឺពួកគេមិនចាប់អារម្មណ៍ទៅនឹងនយោបាយ ហើយក្នុងការសិក្សានេះទៀតសោត ក៏បានបញ្ជាក់ថា ៧៨% នៃយុវជនសរុប ទទូចឲ្យបណ្ដាញសារព័ត៌មានក្នុងស្រុកផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានគ្រប់គណបក្សនយោបាយទាំងអស់ គួរតែមានភាពស្មើគ្នានៅលើកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ និងវិទ្យុផងដែរ។ ធ្វើដូច្នេះ គឺដើម្បីបង្កើនចំណេះដឹងប្រជាពលរដ្ឋគ្រប់គ្នាឲ្យយល់ដឹងអំពីការវិវឌ្ឍន៍របស់សង្គម ទាំងសេដ្ឋកិច្ច និងនយោបាយ។ល។ ហើយប្រជាពលរដ្ឋអាចមានសិទ្ធិទទួលព័ត៌មានទូលាយ ព័ត៌មានពិត មានក្រមសីលធម៌ល្អ និងឯករាជ្យ ដែលជាចំណែកមួយយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការអភិវឌ្ឍជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគាត់។
បន្ថែមពីនេះទៅទៀត ការបាត់បង់ប្រជាប្រិយភាព និងបាត់បង់ទំនុកចិត្តស្ទើរតែទាំងស្រុង បានធ្វើអោយការនិយមទស្សនាព័ត៌មានទូរទស្សន៍ក្នុងស្រុក កាន់តែថមថយ ហើយងាកមករកបណ្ដាញសង្គមហ្វេសប៊ុក (Facebook) ដ៏មានប្រជាប្រិយភាពពីសំណាក់យុវវ័យ។ មានការឆ្លងឆ្លើយរវាងយុវជនអ្នកលេងហេ្វសប៊ុក បានលើកឡើងថា ការមើលព័ត៌មានតាមទូរទស្សន៍ក្នុងប្រទេសខ្មែរយើងឈឺក្បាលណាស់ រឿងសថាខ្មៅ រឿងខ្មៅថាស ព័ត៌មានមួយភាគធំដែលប្រជាពលរដ្ឋចង់ដឹង មិនមានផ្សាយទេ បែរជាទៅឃើញលើបណ្ដាញសង្គមហ្វេសប៊ុក ទៅវិញ ហើយបើទូរទស្សន៍ផ្សាយវិញ គ្មានយុត្តិធម៌សោះ ស្តាប់តែមួយចំហៀងពិបាកសន្និដ្ឋានណាស់ នេះបើគ្មានបណ្ដាញសង្គមហ្វេសប៊ុកទេ ប្រហែលជាមិនដឹងរឿងរ៉ាវសំខាន់ៗ ដែលកើតមានឡើងក្នុងប្រទេសខ្លួនទេ ឬមិនដឹងថាពិភពលោកនេះធំប៉ុណ្ណានោះទេ។
បច្ចុប្បន្ននេះ និន្នាការផ្សាយព័ត៌មានស្រុកខ្មែរនៅមានកម្រិត និងមិនទាន់មានអ្វីប្រែប្រួលទៅតាមកម្រិតស្តង់ដារវិជ្ជាជីវៈពិតប្រាកដនៅឡើយទេ។ សារព័ត៌មានស្ទើរគ្រប់ស្ថានីយ គាំទ្ររាជរដ្ឋាភិបាល ផ្សាយធ្វើឲ្យប៉ះពាល់សង្គម ឬក៏ជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់ប្រជាពលរដ្ឋជាដើម។ ចំណែកឯសារព័ត៌មានណាដែលមានលក្ខណៈអព្យាក្រឹត ឯករាជ្យ ឬក៏ប្រឆាំងវិញ ត្រូវបានរាជរដ្ឋាភិបាលតាមគំរាមកំហែង និងរកលេសបិទ។ ជារួម ការកែប្រែពីការចុះផ្សាយរូបភាពអាក្រាត ហិង្សាកាចសាហាវនៅលើកាសែតសារព័ត៌មានក្នុងស្រុក ទៅជាការពេញនិយមផ្សាយតាមលើកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ អំពីព័ត៌មានបែបហិង្សា ពាណិជ្ជកម្មស្រាបៀ សកម្មភាពក្រោយគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ឃើញថ្លុកឈាម និងជនរងគ្រោះស្លាប់ ឬក៏សន្លប់ស្តូកស្តឹងច្រងាងៗនៅលើដងវិថី រួមនិងការអត្ថាធិប្បាយជាល្បោយក្លែមទៀតផងនោះ មិនបានអប់រំផ្តល់ចំណេះទៅប្រជាពលរដ្ឋទេ ផ្ទុយទៅវិញ វាហាក់បីដូចជាបង្រៀនឲ្យធ្វើតាមទៅវិញ ដូចជា ការធ្វើអត្តឃាត និងការសម្លាប់ដោយការកាត់ទោសពីមហាជន ដែលហៅថាតុលាការប្រជាជនជាដើម។
យោងតាមរបាយការណ៍ប្រចាំឆ្នាំរបស់ក្រសួងព័ត៌មាន ប្រទេសកម្ពុជា មានស្ថានីយទូរទស្សន៍ចំនួន ១៣ បណ្ដាញទូរទស្សន៍ខ្សែកាបចំនួន ១២៣ និងស្ថានីយវិទ្យុចំនួន ១១៨។
សរុបសេចក្តីមក បណ្ដាញសារព័ត៌មាន វិទ្យុ និងទូរទស្សន៍មួយចំនួនក្នុងស្រុក បើមិនកែទម្រង់ ឬកែប្រែប្រកបដោយវិជ្ជាជីវៈ និងឆ្លើយតបសេចក្តីត្រូវការក្នុងជីវភាពរស់នៅប្រកបដោយចំណេះដឹង និងការអប់រំនោះទេ នោះនឹងប្រឈមកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរនូវការបាត់ប្រជាប្រិយភាព និងការជឿទុកចិត្តពីសំណាក់ប្រជាពលរដ្ឋ ហើយនៅពេលនោះ នឹងបាត់អតិថិជនគាំទ្រជាក់ជាមិនខាន៕
0 comments